ชีวิตของสรรพสัตว์และทุกสิ่งของโลกนั้น ล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปบุญ…ช่วยได้จริงก่อนที่จะ…ดับไป
หลายท่านที่ทนทุกข์ทรมาน…หลายท่านที่สุขสมหวัง ด้วยแรงแห่งกรรมทั้งสิ้น
เรารู้กันทั้งสิ้น แต่น่าเสียดายที่หลายคนไม่เชื่อในบุญกุศล อันเป็นกรรมฝ่ายดี ที่เราทำได้ง่ายๆ ทุกคน
บุญ นั้นคือ พลังสำคัญที่จะเปลี่ยนกรรมทั้งปวง จากเคยที่หลงผิด จากเคยที่ต้องเจ็บปวดทนทุกข์ทรมาน
ต้องยากจน ต้องผิดหวัง เป็นสิ่งที่ควรทำระหว่างที่ตั้งอยู่…ก่อนจะดับไป บุญนั้นพาให้ทุกชีวิตดีขึ้น ไม่มีโทษ
ทั้งในภพนี้และภพหน้า บุญเกิดขึ้นง่ายได้ ทำได้ง่าย ทั้งคนในครอบครัว ในสัตว์ทั้งหลายรอบข้าง
เมื่อเราเมตตาก็เกิดบุญ เมื่อเรากรุณาก็เกิดบุญ เมื่อเรามุติตาหรือยินดีที่เห็นผู้อื่นเป็นสุข ร่วมโมทนาความดีที่เขาทำก็เกิดบุญ
แม้แต่อุเบกขา การวางใจเป็นกลางไม่สนับสนุน ไม่เอนเอียง ไม่ยินดีในความชั่วทั้งปวงก็เกิดบุญ
อันทานนั้น ก็ทำได้ง่ายดาย เพียงหยิบยิ่นอาหารให้สัตว์ ตั้งใจทำให้พระอรหันต์ในบ้าน สงเคราะห์ผู้อื่นตามเหตุและปัจจัย ร่วมแบ่งปันธรรมทาน ทำแบบเราสบายใจบุญก็เกิดขึ้นแล้ว
สมาธินั้น ยิ่งง่าย เพียงเราหาที่สงบใจ พินิจพิจารณาใคร่ครวญอย่างตรงทาง อย่างตรงเหตุ เราจะเกิดปัญญาในการสู้กับโลกระหว่างที่ก่อนจะดับไป
ศีลนั้นไม่ใช่แค่เพียงลมปากสมาทาน แต่เราระวังยับยั้งชั่งใจ ทำดีให้สุดขั้ว หนีชั่วให้สุดชีวิต
ชีวิตเราก็จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ความเจริญ อันเนื่องจากบุญที่เราเพียรทำทั้งปวง
ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ก่อนที่ทุกอย่างจะดับไป ระหว่างทางนั้นสำคัญยิ่ง และบุญช่วยได้จริง หวังใจว่าทุกท่านคงจะเข้าใจ
ที่มา : ธ.ธรรมรักษ์
