คำถามนี้ถูกตั้งขึ้นโดยผู้หญิงคนหนึ่ง เขาถามว่าคนที่รักที่สุดคือใคร
เขาได้ถามคำถามนี้กับใครหลายๆคน และมันก็เป็นฉันแล้วที่ต้องตอบคำถาม
เป็นคำถามที่ดูยากในการตอบ แต่ฉันก็สามารถตอบง่ายๆภายในเวลาอันสั้นมาก
“แม่” คือคนที่ฉันรักมากที่สุด ฉันคิดอยู่เสมอถ้าฉันไม่มีแม่แล้วชีวิตฉันจะเป็นยังไง ฉันจะหันหน้าไปหาใคร ใครที่จะสามารถรับฟังฉัน ปลอบโยนฉัน และรักฉันได้เท่านี้ หลายคนอาจจะคิดว่าฉันมันคนที่ยังไม่โต ติดแม่
แต่สำหรับฉันทุกๆอย่างของในชีวิตฉัน “แม่” คือคนที่สำคัญที่สุด ในช่วงเวลาของชีวิตช่วงหนึ่ง ฉันได้ลืมให้ความสำคัญกับท่าน เที่ยว กิน เล่น อย่างสบายใจโดยไม่คำนึงถึงท่านเลย
เป็นช่วงเวลาที่หลงอยู่กับการเที่ยว เพื่อนคือสิ่งที่ฉันให้ความสำคัญมากในตอนนั้น กลับมามองดูแล้วมันแย่มากนะ โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยโทรหา จนต้องเป็นท่านที่โทรมาหาฉันก่อนเสมอ และมักจะมากับประโยคที่ว่าเป็นยังไงบ้างลูก ไม่ค่อยติดต่อมาเลยเป็นคำถามที่ฉันได้ยินแล้วก็อึ้ง
ก็ได้แต่ตอบปัดไปว่าช่วงนี้ยุ่ง งานเยอะ เรียนหนัก ทั้งๆทีเรามัวแต่สนุกจนลืมให้ความสำคัญกับท่าน จนเมื่อถึงจุดๆหนึ่ง เป็นช่วงที่เปลี่ยนให้เรากลับมา
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ฉันไม่สบาย เป็นโรคๆหนึ่ง และอาจจะเป็นโรคต่างๆแทรกเข้ามา แม่ คือคนเดียวที่ดูแลฉัน คอยถามฉันว่าเป็นอย่างไรบ้าง และคอยให้กำลังใจฉัน พยายามไม่ให้ฉันเครียด และช่วงนั้นฉันได้กลับไปอยู่บ้านพักผ่อน
ในแต่ละวันแม่ทำงานหนักมาก เช้าออกเดินทางไปทำงาน ก่อนออกไปทำงานก็ต้องทำอาหารเช้า จัดแจงงานบ้านทุกอย่าง เย็นกลับมาก็ต้องมาทำอาหารเย็น ทำงานบ้าน งานสวน ทำทุกอย่าง
ฉันมีความสุขมากเมื่ออยู่บ้านและได้อยู่กับท่าน ช่วงที่ฉันต้องกลับมาเรียนหนังสือ ฉันร้องไห้หลายวันมาก ฉันคิดว่าฉันไม่อยากจากแม่ไปไหน อยากอยู่กับแม่ตลอดเวลา
ตอนนี้และต่อๆไปคนที่สำคัญที่สุดคือแม่ ฉันรู้สึกโชคดีมากที่ตัวเองคิดได้ในตอนที่ยังไม่สาย ยังพอมีเวลาอีกมาก แต่ก็เสียดายมากที่ระยะเวลาตอนนั้นฉันคิดไม่ได้
ฉันไม่อยากให้หลายคนเป็นแบบฉัน และอย่าคิดได้ตอนที่สายไปแล้ว เพราะตอนนั้นอาจจะเป็นช่วงที่มืดมิดที่สุดในชีวิต ฉันรู้สึกโชคดีที่ฉันยังไม่ถึงจุดนั้น และจะไม่มีวันให้ไปถึงจุดนั้นเด็ดขาดฉันอยากให้เรื่องของฉันมีประโยชน์กับคุณ
