ในช่วงที่ผลกรรมไม่ดีมาส่งผล บางครั้งเหมือนมืดแปดด้าน หันไปทางไหนเจอทางตัน หันไปทางไหน…ไม่มีใครเหลียวแลช่วย บุญของตนที่ทำมาเท่านั้น ที่จะพาฝ่าความมืดมิดนี้ได้
การดำเนินชีวิตของเราทุกคน มักจะมีเรื่องที่ดี และไม่ดีปะปนเข้ามาให้เราได้ข้ามผ่านมันไปทั้งนั้น แต่บางครั้งเวลาที่ต้องเจอกับเรื่องราวแย่ๆในชีวิต มักจะหาทางออกไม่เจอ จะหวังพึ่งใคร ก็ไม่มีคนคอยช่วยเหลือ หรือสนับสนุนผลักดันเลย ดังนั้นการที่เราสะสมบุญติดตัวไว้ จะเป็นตัวช่วยให้ชีวิตคุณพบเจอกับทางออกได้ในที่สุด
๓ บุญใหญ่ที่อยากจะให้เร่งทำหากจะไปไม่ไหวแล้ว หรือที่ดีอยู่แล้ว ก็จะดียิ่งขึ้นร้อยเท่าพันเท่าทวีคูณ
๑. บุญแรกคือ บุญจากการกตัญญู
ผู้มีพระคุณอันดับแรกในชีวตของเรา นั้นก็คือ พ่อแม่ ท่านเป็นผู้ที่มีบุญคุณกับเราอย่างมากมาย เป็นทั้งผู้ให้กำเนิด และคอยเลี้ยงดู ทำให้เราได้เกิดมาบนโลกใบนี้
ถึงแม้เราจะสำนึกในบุญคุณของท่านแล้วก็ตาม เราต้องตอบแทนบุญคุณท่านด้วย ตอบแทนอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตามกำลังของตัวเราเอง
พ่อแม่บางท่านอาจจะล่วงลับไปแล้ว แต่ท่านก็ยังคอยเฝ้าดูลูก คอยเป็นห่วงเป็นใยไม่ไปไหน เป็นเทวดาคอยคุ้มครองหมั่นสร้างบุญอุทิศไปให้ท่าน ขอบุญจากท่านช่วยเรา
นอกจากพระคุณของพ่อแม่แล้ว พระคุณของคนอื่นที่อยู่รอบกายเรา ที่คอยช่วยเหลือเรา ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม หากมีโอกาสก็ควรตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นด้วยเช่นกัน
๒. บุญที่สอง คือ บุญของตนเอง
ที่สร้างขึ้นมาในภพนี้ ทั้งจากทาน จากศีล จากภาวนาทั้ง ๓ ช่องทางนี้ เป็นบุญใหญ่ที่จะพาเรารอด คนไม่มีบุญของตนเองนั้น ไม่มีทางพ้นไปได้
เราต้องมีฐานบุญของเราเอง ทานไม่มีเงิน ก็อภัยทานนำ เมื่อมีบ้างก็ทำสลึง สองสลึง ด้วยจิตบริสุทธิ์ยิ่งใหญ่
ผลบุญมากกว่าเงินพันล้านที่จิตไม่บริสุทธิ์ ศีล แม้จะอด จะลำบากแค่ไหนอย่าผิดศีล ต้องอดทน อดกลั้น อย่าเพิ่มวิกฤตให้ตัวเอง
เราต้อง ”ซ่อม”และ “สร้าง” ไปพร้อมกัน ยึดหลักพรวิเศษของพ่อไว้ “จะแน่วแน่ แก้ไข ในสิ่งผิด”
ภาวนา นั้นเป็นบุญมาก ฝึกสวดมนต์ ฝึกทำสมาธิภาวนา ระงับจิตใจที่ร้อนรุ่ม ฝึกให้เย็นลง ปลงให้ได้อะไรที่เสี ยไปแล้วช่างมัน ไม่เคยทำไม่เป็นไร เริ่มใหม่ได้ทุกวินาที
๓. บุญสุดท้าย คือ บุญแห่งการให้อโหสิกรรมและขออโหสิกรรม
การที่มีอะไรติดค้างกันไว้ ไม่ว่าจะด้วยความรู้สึก อารมณ์ต่างๆ จะเป็นบ่วงที่คอยดึงเราไว้ไม่ให้เดินหน้าไปไหน ไม่ให้พบเจอกับอะไร
ปิดทางโชคลาภ ปิดทางความเจริญคือ “เจ้ากรรมนายเวร” คอยจองจำกันไว้ไม่จบไม่สิ้น เป็นเหมือนโซ่ที่ล่ามเอาไว้ด้วยกัน
ดังนั้นควรปลอดปล่อยซึ่งกันและกัน อย่าได้มีอะไรติดค้างต่อกันเลย เริ่มต้นง่ายด้วยตัวเราเอง เริ่มจากการให้อภัย อโหสิกรรมก่อน
ปลดเชือกฝั่งเรา แล้วไปขออโหสิกรรม เจ้ากรรมนายเวร ทั้งที่มีชีวิตอยู่บนโลกเดียวกัน และที่อยู่คนละโลกกับเราแล้วก็ตาม
๓ บุญใหญ่ที่แนะนำนี้ ใครทำได้ตลอดเวลา ปาฏิหาริย์แห่งบุญที่ยิ่งใหญ่ จะพาพ้นไปจากความมืดทั้งปวง ด้วยบุญของเรา ด้วยกรรมดีของเรา…ขอให้พิจารณาด้วยสติ ด้วยปัญญา ด้วยภูมิธรรม
ขอบุญรักษา / ขอบพระคุณแหล่งที่มา : ธ.ธรรมรักษ์
