พ่อแม่รู้ไว้!! เลี้ยงลูกแบบไหนก็ได้แบบนั้น เมื่อลูกทำกับคุณบ้างละ?

คุณตีลูกใช้อารมณ์กับลูกเมื่อลูกคุณทำตัวไร้เหตุผลลูกคุณดื้อ  กลับกันเมื่อคุณแก่ตัวลงลูกตีคุณใช้อารมณ์กับคุณบ้างเมื่อคุณดื้อคุณทำตัวไรเหตุผล พูดไม่รู้เรื่อง บอกไม่ฟัง สอนไม่จำ บ้างละ

ตอนลูกคุณเป็นเด็กคุณไม่เคยสนใจวันเกิดลูกคุณเลย พอลูกคุณโตเป็นผู้ใหญ่กลับว่าลูกไม่สนใจวันเกิดพ่อแม่

ตอนลูกคุณเป็นเด็กคุณไม่เคยพาลูกไปเที่ยวเลย พอแก่ตัวมาบ่นว่าลูกคนอื่นพาพ่อแม่ไปเทียวแต่ลูกตัวเองกลับไม่เคยพาพ่อแม่ไปเที่ยวเลย

ตอนลูกคุณเป็นเด็กคุณไม่เคยดูแลลูกปล่อยตามมีตามเกิดอาหารการกินอดๆอยากๆ แต่พอแก่ตัวมาอ้างลูกเนรคุณไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ปาบหนา

ตอนลูกคุณเป็นเด็กคุณบังคับกดดันให้เขาเป็นนั้นเป็นนี้ พอคุณแก่ลงดูแลตัวเองไม่ได้เขาบังคับให้คุณไปอยู่บ้านพักคนชราคุณจะรู้สึกไง

เมื่อคุณแก่ตัวลง คุณตัวคนเดียว คุณรู้สึกโดดเดียว ลูกเพียงส่งเงินให้คุณ อ้างว่าไม่มีเวลามาดูแลเพราะต้องหาเงินคุณจะรู้สึกไง

ตอนลูกคุณเรียนหนังสือคุณมักบ่นกับลูกเสมอว่า “ที่พ่อแม่ลำบากทุกวันนี้ก็เพราะลูก” กลับกัน ถ้าวันใดวันหนึ่งคุณแก่ตัวลงดูแลตัวเองไม่ไหวนอนโรงพยาบาลลูกต้องคอยมาดูแล แล้วลูกคุณบ่นว่าที่ลำบากทุกวันนี้ก็เพราะพ่อแม่บ้างละ คุณคงอยากตายให้ได้ชะวันนั้นหรือปล่าวละถ้าคุณได้ยินแบบนี้

คิดถึงใจเขาใจเราให้มากเด็กก็มีหัวใจ ทุกอย่างมันมีผลของการกระทำ ไม่ใช้อยู่ๆก็เกิดขึ้นได้

ถึงคนเป็นพ่อเป็นแม่ถามตัวเองตอนนี้ดูว่า คุณจะรู้สึกยังไงถ้าคุณเกิดมาเป็นลูกของคุณเอง คุณได้ให้เวลาลูกคุณมากพอไหม หรือแล้วแต่อารมณ์

ถ้าอย่างให้ลูกของคุณเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสุขและมีประสิทธิภาพ จงใช้เวลาอยู่กลับลูกของคุณให้มากตอนลูกของคุณยังเด็กและพร้อมที่จะเริ่มต้นเรียนรู้ไปกับลูกของคุณ(ไม่ใช่รู้ดีไปหมดเนื่องจากเป็นพ่อแม่)เพราะลูกคุณจะได้ฝึกที่จะเรียนรู้เป็นและเป็นเด็กที่สามารถคิดเป็น เป็นพ่อแม่ที่ใจดีและใจกว้างสำหรับลูกของคุณเสมอ

คำที่ว่า “รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี” มันก็แค่ข้ออ้างสำหรับพ่อแม่ที่อยากใช้ความรุนแรงกับเด็กก็เท่านั้นและ เพราะการตีเป็นการหยุดการกระทำได้ง่ายที่สุด แม้แต่ผู้สูงอายุเมื่ออยู่บ้านพักคนชราพี่เลี้ยงก็มักจะแอบตีเมื่อขี้เกียดสอน และผู้สูงอายุจะไม่กล้ากระทำการนั้นอีก

ความรักและความใส่ใจสามารถใช้ได้ดีกับทุกสังคมทุกประเทศและทุกยุคทุกสมัย

ปล. ขอทิ้งท้ายไว้สำหรับคนที่บอกว่า เป็นที่ตัวเด็ก เด็กมันดื้อเอง สอนไม่จำ บอกไม่ฟัง เด็กนรก ต้องขอบอกเลยว่าบางทีพ่อแม่ไม่เคยแม้แต่จะเรียนรู้ถึงนิสัยของลูกตัวเองเลย ลูกทำไรผิดมาจะตีลูกอย่างเดียว

เราเป็นคนนึงที่โตมากับไม้เรียว ทั้งไม้กวาด ไม้มะยม ไม่แขวนผ้า แต่ตอนเราเป็นเด็กเราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องตี ต้องทำโทษ แม่ก็บอกว่าเราทำสิ่งนี้ผิดแต่ถ้าแม่ไม่ทำโทษไม่ตีเรา เราก็ไม่กลัว

คิดว่าทำผิดแม่ก็แค่ดุหรือว่าก็จะทำซ้ำอีก แต่เราโตมาโดยไม่ทำสิ่งนั้นอีกเพราะไม้เรียวนี่แหละ ทำผิดถึงโดนทำโทษ ไม่ใช่เเม่จะตีโดยไร้เหตุผล และเรารู้ว่าเราทำผิดแต่เราก็ไม่ยอม แม่ก็ตี

สุดท้ายเมื่อเราเจ็บตัวเราก็กลัวการทำผิดในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง  อย่างที่โรงเรียนตอนเด็กๆครูจะตีด้วยไม้บรรทัดเพราะครูสั่งการบ้าน แต่เด็กไม่ทำมาก็โดนตี หรือตรวจเล็บไม่ได้ตัดก็โดนเคาะเล็บ  ต้องขอบคุณไม้เรียวที่ทำให้เราไม่เหลวไหล…..

ที่มา – สมาชิก pantip.com หมายเลข 1250256, 4406798