สมัยก่อน 30 ยังแจ๋ว เมื่ออายุ 40 จึงรู้ว่า
1.รายได้ที่เพิ่มขึ้นไม่ได้ทำให้เรารวยมากขึ้น เพราะหนี้สินก็เพิ่มขึ้นตาม (เจ็บ!!)
2.อายุมากขึ้นไม่ได้ทำให้เราฉลาดขึ้น หากเราหยุดเรียนรู้ตั้งแต่วันที่เรียนจบ
3.ความล้มเหลวไม่ได้ทำให้เราตกต่ำ แต่มันทำให้เราเติบโต ตราบเท่าที่เรายังเดินต่อและไม่ล้มเลิก
4.เงินมากและโชคดีที่เข้ามาตั้งแต่อายุยังน้อย มันไม่ได้ช่วยสร้างแต้มต่อ แต่มันสร้างอีโก้และความประมาท ที่จะนำเราสู่ความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิต
5.ความรู้ที่มากมายแค่ไหน ก็ไร้ประโยชน์ หากเราไม่ได้เอาความรู้นั้นมาปฏิบัติเพื่อทดสอบว่าเหมาะกับเราหรือไม่ ความรู้ที่เราทำแล้วใช่ เรียกว่า ปัญญา สิ่งนี้แหละที่จะนำพาชีวิตไปสู่จุดที่เราต้องการ
6.ลูกน้องและเพื่อนร่วมงานไม่ใช่คู่แข่ง คนเราไม่ได้สูงขึ้นโดยการเหยียบคนอื่นให้ต่ำลง เรือจะลอยสูงขึ้น เมื่อเราแบ่งปัน ช่วยเหลือคน รอบข้าง แล้วน้ำจะพาเรือของเราให้ลอยสูงขึ้นเอง
7.เงินและโอกาสมีอยู่รอบตัว ถ้าเราไม่สามารถคว้าเงินและโอกาสนั้นได้ แปลว่า ความรู้ความสามารถเรายังไม่ถึง ให้เพิ่มความรู้และความสามารถให้เพียงพอ จากนั้นเงินและโอกาสจะเปิดให้เราอย่างน่าประหลาดใจ
8.การใช้ชีวิตเพื่อให้ดูดีในสายตาคนอื่นเป็นชีวิตที่เหนื่อยแสนสาหัส เพราะยิ่งเราพยายามดูดีในสายตาคนอื่นมากเท่าไหร่ สุดท้ายเราจะเกลียดตัวเองมากขึ้นเท่านั้น
9.ไม่มีใครที่ได้อะไรมาโดยที่ไม่เสียอะไร ผู้นำต้องเสียสละ เจ้าของต้องสร้างงานให้ลูกจ้าง นักธุรกิจต้องแก้ปัญหาให้ผู้คน นักลงทุนต้องอดทน
นักเก็งกำไรต้องเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส เศรษฐีต้องยอมใช้น้อยในปัจจุบันเพื่อความร่ำรวยที่มากกว่าในอนาคต ผู้รู้ย่อมต้องร่ำเรียนใฝ่หาความรู้ตลอดชีวิต
10.เมื่ออายุ 40 จึงรู้ว่า คนเราไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่ทำผิดพลาด แต่เราเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำมากกว่า ถ้ารู้อย่างนี้…รู้อย่างนี้จะไม่ใช้ชีวิตที่เหนื่อยและหนัก เพียงเพื่อจะได้ดูดีในสายตาคนอื่น ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ได้มีใครสนใจสิ่งที่เราทำหรอก
ให้เลิกทำสิ่งที่สูญเปล่า แล้วกลับมารักตัวเอง แคร์คนรอบข้างที่รักเราจริงๆ แล้วใช้ชีวิตให้พูดได้เต็มปากว่
“เราภูมิใจในสิ่งที่เราเลือกทำ ได้สนุก ได้เรียนรู้ และได้เติบโต จากผลลัพธ์ในสิ่งที่เราเลือก”
