ยุคนี้แค่คุณเก่งเรื่องเดียวแบบสุดๆ คุณก็เลี้ยงตัวเองได้แล้ว ดังที่เห็นกันทั่วๆไปว่า…คนเก่งๆหรือเศรษฐียุคใหม่ๆ ที่เห็นตามสื่อในยุคนี แค่เขามีดีมีเด่น 1เรื่องชีวิตเขาก็เปลี่ยน หรือ…..
ตัวอย่างพื้นๆ เพื่อนผมเรียนนิเทศมาด้วยกันเรียนกลางๆ แต่ชอบเรื่องออกแบบ มันก็เอาเวลาจากเรื่องเรียนที่ไม่เก่ง ไปพัฒนาในสิ่งที่ถนัดจนได้ดี แม้เกรดไม่ดี
แต่จบออกมากลายเป็นดีไซเนอร์ดัง ออกแบบเสื้อผ้าให้งานดังๆหลายงาน รุ่นพี่อีกคนก็ได้ Dเกือบทุกวิชา แต่ได้Aวิชาแต่งหน้าซึ่งเป็นวิชารอง ที่หลายคนไม่สนใจ
พอจบออกมาวิ่งแต่งหน้าให้นักแสดงคนดัง วันละหลายคนรายได้บางเดือนเฉียดล้านต่อเดือน ยุคนี้แค่มีจุดเด่นจุดเดียวที่ตอบตลาด แต่พัฒนามันให้สุด “ก็เลี้ยงตัวเองได้สบายๆ”
เพื่อนที่เป็นดีไซเนอร์ไม่จำเป็นต้องเก่งเลข ก็ไประดับแถวหน้าประเทศในทางของเขาได้ รุ่นพี่ที่เป็นช่างแต่งหน้าก็ไม่จำเป็นต้องเก่งวิชาเขียนบทความก็สำเร็จได้ หรือนักขายอย่างผมก็สามารถพีคได้โดย
ไม่จำเป็นต้องพยายาม ไปเรียนวิชาฟิสิกส์ให้ได้ A เพราะฉะนั้น สิ่งนึงค่อนข้างเสียเวลาคือ…
การมัวแต่เอาเวลาไปนั่งแก้ไขปมด้อย หรือแก้ไขจุดอ่อนที่เราไม่ถนัด สู้เอาเวลาที่เสียไปจากการนั่งพัฒนาจุดด้อย ที่ต้องมานั่งทนฝืนทำ เอาไปพัฒนาสิ่งที่ตัวเองถนัด ให้ดีขึ้นอีกกว่า
เพราะเมื่อเราชอบเราถนัด เราจะยิ่งทำได้ดีใช้เวลาน้อยได้ผลมาก และยิ่งอยากจะใช้เวลามากขึ้นอีก
“อย่าเสียเวลาทำสิ่งที่ไม่ถนัด!”
A10 (เอเท็น)
