บารมี ๑๐ ทัศ ที่ต้องเติมให้เต็ม แค่การสวดมนต์ไม่กี่นาทีในแต่ละวัน

ในการสวดมนต์ แม้ไม่กี่นาทีสามารถ สะสมบุญ สร้างบารมีได้โดยอัตโนมัติ ก่อนสวดมนต์ นั่งด้วยความสำรวมกาย ใจ ทำจิตใจให้สงบ ตั้งใจแน่วแน่

จากนั้นให้ระลึกถึงพระคุณความดี ของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บิดา มารดา ผู้มีพระคุณ ซึ่งเป็นญาติก็ดี ไม่ใช่ญาติก็ดี และระลึกบุญกุศลความดี ที่ตนเองได้เคยทำมา

โดยมีคำกล่าวว่า เหล่าสาวกภูมิมีบารมี ๑๐ ทัศ ส่วนบารมี ๓๐ ทัศ มีในพระพุทธเจ้า และพระโพธิสัตว์ บุคคลใดปรารภนามุ่งไปสู่สาวกภูมิ ย่อมทำได้ไม่ยาก เพียงแค่รู้จักสวดมนต์ซึ่งในขณะที่ทำการสวดมนต์นั้น เราสามารถสะสมบารมีได้บุญครบถ้วนทั้ง บารมี ๑๐ ทัศต่างๆได้ดังนี้

๑. ทานบารมี เพราะขณะที่เราสวดมนต์ เราสละเวลาทำความดี นอบน้อมถึงพระรัตนตรัยใจมีอภัยทานไม่ถือโกรธนับเป็นทานทางใจ

๒. ศีลบารมี เพราะ ขณะที่เราสวดมนต์อยู่ในขณะนั้นเราไม่ได้ทำบาปกรรมกับใคร มีศีลอยู่ในขณะที่สวดมี ศีลบารมี

๓. เนกขัมมบารมี เพราะ ขณะที่เราสวดมนต์อยู่ จิตของเราปราศจาก นิวรณ์มารบกวนจิตใจ ถือว่าเป็นการบวชใจ ถือว่าเป็น เนกขัมมบารมี

๔. ปัญญาบารมีเพราะการสวดมนต์ทำด้วยความศรัทธา ทำด้วยปัญญาที่เห็นว่ามันเป็นประโยชน์ช่วยฝึกฝนให้เกิดสติ มีสมาธิเป็น ปัญญาบารมี

๕. วิริยะบารมี เพราะถ้าเราไม่มีความเพียร เราก็ทำไม่ได้ เพราะฉะนั้นความเพียรเป็น วิริยะบารมี

๖. ขันติบารมีเพราะมีความเพียรแล้ว ไม่มีความอดทน ความเพียรก็ตั้งอยู่ไม่ได้ เพราะฉะนั้นต้องมีความอดทน ความอดทนเป็น ขันติบารมี

๗. สัจจะบารมี เพราะ มีความเพียร มีความอดทนแล้ว และมีความจริงใจในการประพฤติปฏิบัติ ซึ่งความจริงใจคือ สัจจะบารมี

๘. อธิษฐานบารมี เพราะ เมื่อเราสวดมนต์เสร็จ ทำสมาธิ ตั้งจิตอธิฐาน การอธิฐานเป็น อธิษฐานบารมี

๙. เมตตาบารมี เพราะใส่บาตร สวดมนต์เสร็จ ก็ต้องแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล การแผ่เมตตาเป็น เมตตาบารมี

๑๐. อุเบกขาบารมี เพราะ ขณะที่แผ่เมตตา เราต้องทำใจของเราให้มีเมตตา ต่อสัตว์ทั้งหลาย ทำใจให้เป็นพรหมวิหาร 4 อุเบกขา วางเฉย อโหสิกรรม กับบุคคลที่เราเคยล่วงเกินกันมา ไม่โกรธใคร ไม่เกลียดใคร ไม่

ขออานุภาพแห่งการสวดมนต์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และบุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงที่ได้กระทำนี้ ได้โปรดเมตตาคุ้มครอง ปกปักรักษา และยังประโยชน์สุข ความเจริญ ความสำเร็จ ตามความปรารถนาอันถูกต้องชอบธรรม ที่ได้ตั้งไว้แล้วทุกประการ