พูดถึงการแผ่เมตตาที่เชื่อว่าทุกคนรู้จักกันดี เพราะหลังจากทำบุญ ก็จะทำกันตลอด
หลายคนบอกว่าแผ่เมตตาอย่างไรดี แบบให้ดีที่สุด สุขทั้งผู้ให้และผู้รับ โดยเฉพาะเจ้ากรรมนายเวรที่เป็นดวงจิตวิญญาณ และเจ้ากรรมนายเวรที่ยังมีชีวิต
หรือคนที่มีปัญหาต่อกัน หรือคนที่เรารักและปรารถนาดี ขอบอกที่เดียวรวมกันเลยก่อนอื่นเรามาเข้าใจก่อนว่า แผ่เมตตากับอุทิศส่วนกุศล นั้นคนละอย่างกัน
อุทิศส่วนกุศลคือ เราทำบุญอะไรเราตั้งใจให้เขามีส่วนด้วย อยากให้เขาได้รับบุญที่เราทำมาด้วย อันนี้หวังจะให้เขามารับ
ส่วนการแผ่เมตตาคือ การส่งกำลังใจที่ประกอบด้วยความดี ด้วยบุญที่เราทำถึงเขาอยู่ตลอดเวลา เราปรารถนาให้ผู้รับมีความสุข โดยไม่ได้คิดหวังอะไรตอบแทน ให้เพราะอยากให้
จากความรู้สึกที่แท้จริงจากใจของเรา ด้วยความหวังดี ปรารถนาดี ขอให้เขาอยู่เย็นเป็นสุข อย่าได้มีความทุกข์เลย อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
เราแผ่เมตตา แผ่บุญบารมีให้เจ้ากรรมนายเวร ที่ทำให้ ต้องไม่หวังผลใดๆ ให้เพราะอยากให้เขามีความสุขในภพภูมิของเขา
อย่าหวังผล อย่าหวังว่าเขาจะมายกโทษ หรือให้อโหสิกรรมให้ คนละเรื่องกัน อันนั้นไว้ไปตอนอธิษฐานกล่าวขอขมากรรม ขออโหสิกรรม
ไม่ว่าการแผ่เมตตากับใคร สรรพสัตว์ใด อย่าหวังผล ให้เพราะปรารถนาดีพอ ใจเราเป็นสุขที่ได้ให้พอ และเขาจะรับหรือไม่รับ เราไม่มีทางรู้เลย ให้ไปเรื่อยๆ ใจเราก็สุขมากขึ้นไปเรื่อยๆ
แต่เชื่อเถอะน้ำเย็นๆ ดับไฟร้อนได้ ความดีที่เราให้ ความจริงใจที่เรามี คลายทุกอย่างได้.. โดยเฉพาะเจ้ากรรมนายเวร
ส่วนอานิสงส์ของการแผ่เมตตาที่ผู้ให้ได้รับนั้นมีมากมาย ส่วนอานิสงส์ของการแผ่เมตตามี ๑๑ ประการ คือ
หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข ไม่ฝันร้าย เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลายเทวดาย่อมรักษา ไฟ ยาพิษ ศาสตราวุธไม่ล่วงเกิน
จิตได้สมาธิเร็ว สีหน้าผ่องใส ไม่หลงตาย เมื่อยังไม่บรรลุธรรม ย่อมเข้าถึงพรหมโลกชั้นสูง หวังว่าจะพอเข้าใจ และหนุนใจให้แผ่เมตตาทุกวัน
ที่มา – ธ. ธรรมรักษ์
