เทคนิคการตะล่อมจิตให้อยู่แต่ในบุญกุศลตลอดทั้งวัน โดยไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว และได้บุญมากกว่าการทำทาน “อยู่กับบุญ” ของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ แห่งวัดสะแก จ.อยุธยา พระอริสงฆ์ที่ทุกคนกราบท่านได้ทั้งหัวใจ
….ตื่นเช้ามา ขณะล้างหน้าหรือดื่มน้ำให้ว่า “พุทธัง สรณัง คัจฉามิ, ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ, สังฆัง สรณัง คัจฉามิ”
ก่อนจะกินข้าวก็ให้นึกถวายข้าวพระพุทธ (นับเป็นอนุสติอย่างหนึ่ง) ออกจากบ้านเห็นคนอื่นเขาทำความดี เช่นว่า ใส่บาตรพระ
จูงคนแก่ข้ามถนน บอกข่าวงานบุญต่าง ๆ ก็ให้นึกอนุโมทนากับเขา
เดินผ่านไปเห็นดอกไม้ที่ใส่กระจาดวางขายอยู่หรือดอกบัวในสระข้างทางก็ให้นึกอธิฐานถวายเป็นเครื่องบูชาพระรัตนตรัยโดยว่า “พุทธัสสะ ธัมมัสสะ สังฆัสสะ ปูเชมิ”
และต้องไม่ลืมอุทิศบุญให้แม่ค้าขายดอกไม้หรือรุกขเทวดาที่ดูแลสระบัวนั้นด้วย
ตอนเย็นนั่งรถกลับบ้านเห็นไฟข้างทางก็ให้นึกน้อมบูชาพระรัตนตรัยโดยว่า “โอม อัคคีไฟฟ้า พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา”
(เป็นการบูชาระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย ก่อเกิดอานิสงส์แห่งบุญในดวงจิต)
เวลาไปที่ไหนเห็นข่าวคนตาย คนเจ็บ คนป่วย คนที่กำลังมีความทุกข์ก็ดี ผ่านจุดที่คนตายบ่อย ๆ เห็นศาลเจ้า ศาลพระภูมิก็ดี ให้ระลึกถึง
พระพุทธเจ้า บารมีรวมของครูบาอาจารย์ แล้วแผ่บุญไป (เป็นการเจริญเมตตา ฝึกให้จิตมีพรหมวิหาร เป็นการบำเพ็ญบุญ)
ก่อนนอนก็นั่งสมาธิ เอนตัวนอนลงก็ให้นึกคำบริกรรมภาวนาไตรสรณคมน์นี้จนหลับ… ตื่นขึ้นมาก็บริกรรมภาวนาต่ออีกตลอดวัน
นี่คือตัวอย่าง…ของเทคนิคการตะล่อมจิตให้อยู่แต่ในบุญกุศลตลอดทั้งวัน โดยไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว และได้บุญมากกว่าการทำทาน…
เป็นการทำให้ดวงจิตของเราเกิดแสงแห่งบุญทุกขณะลมหายใจเข้าออก สะสมบุญได้ตลอดทั้งวัน
ที่มา : board.palungjit
