โลกนี้ไม่มีใครที่ได้รับแต่ความรักหรอก แม้เราจะดีจะเก่งแค่ไหน ก็อาจยังคงมีคนหมั่นไส้เราได้อยู่ดี ดังนั้น การเอาใจทุกคน การตามใจทุกคนจึงไม่ใช่คำตอบว่า เราจะไม่ถูกเกลียดจากใคร
เวลาที่เราบ่นว่า งานเยอะจังเลย อาจจะมีคนบอกมาว่า นั่นสิ ทำไม่ทันแล้ว แต่ก็อาจจะมีบางคนที่บอกว่า เลิกบ่นเสียที เอาเวลาไปทำงานดีกว่า หรือแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่าง อากาศร้อนจัง บางคนอาจจะตอบว่า ใช่ ร้อนจริงด้วย
แต่อีกคนอาจจะพูดว่า ยิ่งพูดก็ยิ่งร้อน เลิกพูดได้ไหม หรือบางคนที่อยู่กับอากาศร้อนๆ มาตลอด อาจจะพูดว่า ก็ไม่เห็นร้อนขนาดนั้นเสียหน่อย
เรื่องนี้แสดงให้เราเห็นว่า แม้เป็นเรื่องการแสดงความคิดเห็นเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่ได้มีความถูกต้องเข้ามาเกี่ยวข้อง เรายังคิดเห็นไม่เหมือนกันได้ คนที่คิดไม่เหมือนเราจะเกลียดเรางั้นหรือ แล้วเราจะเกลียดคนที่คิดไม่เหมือนเราไหม?
ดังนั้น การที่จะเอาใจทุกคนเพราะไม่อยากถูกเกลียดนั้น เป็นไม่ได้ได้ ความคิดเราอาจจะไม่ถูกใจใครคนอื่น แต่นั่นหมายความว่า เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยความตั้งใจและความคิดของตัวเองต่างหาก ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิดอะไร หากไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
แต่เราไม่ได้หมายความว่าให้เลิกสนใจคนอื่นไปเลย การที่จะวางตัวไม่ให้เกลียด โดยไม่ต้องเอาใจทุกคนนั้น สามารถทำได้ โดยการ เลือกฟังเฉพาะสิ่งที่ดีมีประโยชน์ต่อตัวเรา หากคนนี้ทำงานเก่ง ช่วยให้ทีมประสบความสำเร็จได้ ก็หาทางคุยกับเขาเรื่องงาน ขอคำแนะนำต่างๆ แต่เรื่องส่วนตัวก็ไม่จำเป็นก็ได้
แต่ถ้าหากมองแล้วว่า คนๆ นี้มีข้อเสียมากกว่าข้อดี ข้อเสียทำให้เราเป็นทุกข์ แล้วข้อดีนั้นไม่ได้จำเป็นสำหรับเราก็หาทางอยู่ห่างไว้ดีกว่า
เครดิตจาก : หนังสือ เลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข เขียนโดย โกะโด โทคิโอะ
