กี่ศตวรรษที่ผ่าน “กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง” ประโยคนี้ยังคงจริงแท้ไม่แปรผัน
ต้นไม้ที่ปลูกวันนี้ ให้ดอกและผลทันที ไม่มีฉันใด กรรมเหมือนพืชพันธ์ทั้งหลาย ต้องการเวลาในการออกดอกและผลนั้น
เมื่อกรรมนั้นออกดอกและผลแล้ว กรรมนั้นย่อมให้ผลเผ็ดร้อนยิ่งนัก เหมือนข้าวที่ปลูกโดยเมล็ดเดียว แต่ออกผลเป็นข้าวทั้งรวง
บุคคลผู้ยังมีกุศลห่อหุ้มอยู่ เปรียบด้วยคนที่เดินบนถ่านแดงแต่มีขี้เถ้ากลบอยู่ ยามใดเมื่อกุศลกรรมของเขาหมดสิ้นแล้ว ก็เปรียบด้วยการ
เดินเท้าเปล่า บนถ่านแดงอันมีไฟลุกอยู่ ย่อมยังความทุกข์ทรมานให้กับผู้เสวยกรรมนั้น
กรรมนี้เปรียบเหมือนเก้าอี้ดนตรี เมื่อกรรมดียังให้ผลดีอยู่ กรรมชั่วก็ไม่อาจนั่งได้ แต่เมื่อกรรมชั่วนั่งแล้ว แม้จะพากเพียรทำกรรมดีสักเท่าไร กรรมดีก็ยังไม่ให้ผลได้ทันที
ก็ด้วยปุถุชนทั้งหลาย เห็นเพียงในภพชาติปัจจุบัน เห็นคนที่ทำชั่วยังไม่ได้รับผล ก็คิดไปเองว่า “กรรมนั้นไม่มีผล”
ต่อจากนี้เราจะได้ร่วมกันปลูกแต่ต้นบุญบารมีกุศลผลบุญทำบุญร่วมต้น มีแต่สุขสวัสดี หมดทุกข์หมดโศกกันเทอญ
เจริญในธรรม
#เห็นทุกข์เห็นธรรม
