คาถาขออโหสิกรรม : ของหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน
พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติสัมพุทโธ
(กรรมใดๆ ก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกัน ด้วยอานุภาพพระสัมพุทโธ)
เป็นคาถาที่หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ท่านได้เจริญภาวนา ทุกวันก่อนบิณฑบาตว่ากันว่าเป็นการแผ่เมตตาไป ยังสัตว์โลกด้วยเพราะปรากฏว่าการเจริญพระคาถานี้ทำให้จระเข้ตัวนึงที่ชื่อไอ้สีเลิกอาละวาดทำร้ายคนเดินเรือ ในแม่น้ำน่านเพราะว่าหลวงพ่อเงิน ท่านจะ ภาวนาทุกที
ตอนที่บิณฑบาต (ทางเรือ) มันจะคอยว่ายน้ำตามเรือ ไม่ทำอะไรผู้คน จนบางทีถ้าหลวงพ่อเงินท่านจะข้ามแม่น้ำ ว่ากันว่ามันจะว่ายมาหา หลวงพ่อเงินก็นั่งบนหลังมันข้ามน้ำไปได้ (เป็นคาถาเดียวกับที่สมเด็จโตใช้สะกด จระเข้) ผู้ที่เป็นเจ้าของวิชานี้คือหลวงพ่อใหญ่เมืองพิจิตรหนึ่งในอาจารย์ สมเด็จโตและคาถานี้หลวงพ่อไป๋ วัดท่าหลวง ได้ใช้เสกตะกรุดกระดูกแร้งจนลือเลื่องด้วย
ที่มาของพระคาถานี้ว่ากันว่าที่สาวัตถี มีตายายสองคนมีอาชีพหาปลาตลอดชีวิตไม่เคยทำความดีเลย วันหนึ่งพระพุทธเจ้าทรงทราบด้วยปรมาภิเษกสัมโพธิญาณว่า ตากับยาย คู่นี้เคยถวายสังฆทานแก่ สมเด็จพระพุทธตัณหังกร มาก่อนแต่ ก็มีการยักยอกเงินในสมัยพระพุทธเมธังกร ผลกรรมเลยต้องตกเป็นคนทุกข์ยากหลายชาติ พระองค์ห็นว่าสองตายายนี้จะต้องตายไปใน ๗ วัน จึงควรจะสอนให้ภาวนาเพื่อไม่ให้ไปทางอบาย
รุ่งเช้าพระพุทธองค์จึงทรงเสด็จไปที่ตากับยายพักอาศัยพอไปถึงพระองค์ทรงแสดงพระฉัพพรรณรังสี จนตายายสองคนเลื่อมใสได้ห่อข้าวยาคู ใส่บาตร พระองค์ทรงถามว่า อยากรวยไหมตากับยายก็บอกว่าอยากพระองค์บอกว่า ตถาคตจะให้คำภาวนาแล้วจะรวย ตายายก็ดีใจ แต่ต้องนั่งบ่นภาวนาไปนะ ห้ามจับปลานะ ตายยายทั้งสองก็รับคำก็นั่งภาวนาคำที่พระพุทธเจ้าทรงให้ก็คือ
“พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ”
ตายายก็ภาวนา ผ่านไปสิ้น ๗ วันทั้งสองก็ตายลง นายนิริยบาลมารับตัวไปแต่จิตที่ภาวนาไว้ก่อน ตายทำให้ดวงวิญญาณทั้งสองจิตจับที่คำภาวนา ภาวนาไปตลอดทางพอไป สำนักพระยายมราช นายบัญชีก็อ่านความดีความเลวของดวงวิญญาณทั้งสอง และเรียกวิญญาณ กุ้ง ปลา เต่า ที่ตายายเคยฆ่ามาให้การปรากฏว่าไม่มีใครมา
ก็มีเต่ามาบอกว่าเธอทั้งสองภาวนาคาถา นี้เป็นการแผ่เมตตาขออโหสิกรรม ฉันไม่โกรธเธอหรอกอโหสิกรรมให้แล้วเต่าก็ เดินจากไ ปพระยายมราช จึงเสด็จลงมาจากบัลลังก์ตรัสว่า ไม่มีเจ้าทุกข์ตายายใส่บาตรองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปเกิดที่จาตุมหาราชิกได้ ตายายก็งงว่าตนได้ฆ่ากุ้ง ปลา เต่า มามากมายทำไมได้ไปสวรรค์ พระยายมราชบอกว่าก็พระที่พวกเจ้าเจอคือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และคาถาที่ให้
“พุทโธ กัมมัฏฐาโม กรรมมะจุติ สัมพุทโธ”
แปลว่ากรรมใดๆ ก็ขอให้อโหสิกรรมต่อกันด้วยอานุภาพ พระสัมพุทโธ นะสิ พวกโจทก์ก็เลยอโหสิกรรมหมด ท่านก็ว่าดวงจิตเจ้าทั้งสองผูกกับคำภาวนานี้ ผู้ถึงพระพุทโธเป็นพุทธานุสสติกรรมฐานไม่อาจลงอบายภูมิได้ไปได้จตุมหาราชิกา ขึ้นไป
หลังจากนั้นพระโมคคัลานะ ได้ไปพบเทพบุตรเทพธิดา ทั้งสองนี้ จึงได้จดจำพระคาถานี้ไว้ตกทอดมายังพระครูใหญ่ วัดเมืองพิจิตรอาจารย์สมเด็จพระพุฒาจารย์โต และหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน อีกทีได้เรียนกันจำสืบมา
สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ : การให้ธรรมทาน ชนะการให้ทั้งปวง
