ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ! ตาวัย74 ป่วยเดินไม่ได้2-3 ปี ญาติอุ้มไปฉีดซิโนแวคเข็มแรก ลุกขึ้นเดินปร๋อ

ไม่น่าเชื่อแต่ก็เป็นไปแล้ว เมื่อคุณตาวัย 74 ปีป่วยเดินไม่ได้มา 2-3 ปี เพราะกล้ามเนื้อขาอ่อนแรงเดินเหินไม่สะดวกจะไปไหนมาไหนญาติๆ ต้องคอยพยุงย่างก้าวได้ทีละ 2-3 ก้าว ยิ่งกว่าเด็กหัดเดิน แต่เมื่อญาติอุ้มพาไปฉีดวัคซีน ซิโนแวค เข็มแรก พอกลับถึงบ้านให้นอนพักผ่อน ไม่ยอมนอนกลับเดินรอบบ้านได้เองโดยไม่ต้องอาศัยคนพยุงและไม้เท้าค้ำเดิน นายอำเภอถึงกับเป็นงงต้องพาผู้สื่อข่าวไปพิสูจน์

เรื่องปาฎิหาริย์นี้เปิดเผยขึ้นเมื่อ เวลา 09.00 น. วันที่ 1 ต.ค. 64 ผู้สื่อข่าวได้รับการเปิดเผยจาก นายกฤษฎา โพธิ์ชัย นายอำเภอโซ่พิสัย อ.โซ่พิสัย จ.บึงกาฬ ว่ามีเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกิดขึ้นในพื้นที่บ้านดอนเสียด หมู่ 4 ต.คำแก้ว อ.โซ่พิสัย เมื่อคุณตาวัย 74 ปี ป่วยมีอาการแขนขาอ่อนแรง แขนข้างขวากระตุก เดินลำบากต้องใช้ไม้เท้าค้ำยันเดินได้ทีละ 2-3 ก้าว ต้องหยุดพักจึงเดินต่อไปได้ จึงเกิดป่วยเป็นโรคซึมเศร้ามาอีกเมื่อ 2 ปีก่อน

เมื่อมีการฉีดวัคซีนสำหรับคนที่ยังไม่เคยฉีดที่ศาลากลางหมู่บ้าน ญาติจึงอุ้มขึ้นรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างพาไปฉีดวัคซีนซิโนแวคเข็มแรก เมื่อวันที่ 19 ก.ย.64 ที่ผ่านมา หลังจากฉีดแล้วญาติก็อุ้มขึ้นรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างพากลับบ้าน พอลงจากรถมีความรู้สึกว่าแขนขาขยับได้ดี จึงลองเดินรอบบ้านดูก็เดินได้ดีโดยไม่ต้องอาศัยคนคอยพยุงและใช้ไม้ค้ำยันเหมือนเคย ลุกขึ้นเดินได้เอง ไม่ปวดมึนศีรษะ อาการอ่อนแรงขากระตุกหายไป สามารถเดินเหินหรือวิ่งเองได้

เมื่อทราบเรื่องราวอันน่าทึ่งผู้สื่อข่าวจึงได้ลงพื้นที่ไปตรวจสอบความจริงมาเผยแพร่พร้อมด้วยนายอำเภอโซ่พิสัย สาธารณสุขอำเภอ กำนันผู้ใหญ่บ้าน และ อสม.ประจำหมู่บ้าน เมื่อไปถึงพบเป็นบ้าน 2 ชั้นครึงปูนครึ่งไม้ ทราบชื่อเจ้าของบ้านคือ นายบุญ อินทร์ช้าง อายุ 74 ปี บ้านเลขที่ 223 หมู่.4 บ้านดอนเสียด ที่อายุอยู่กับลูกๆหลานๆ

คุณตาเล่าต่อไปว่า หลังจากฉีดวัคซีนแล้วก็มีไข้ขึ้นตัวร้อนนิดหน่อย แต่พอได้กินน้ำแล้วมีเหงื่อออกมาก็อาการดีขึ้น กลับมาบ้านก็รู้สึกดีขึ้นตั้งแต่วันแรกเลย ไม่รู้สึกอ่อนแรงเหมือนเก่า เจ้าหน้าที่บอกว่ากลับมาแล้วให้นอนพักก่อน แต่ผมก็ไม่ได้พัก ผมก็เดินไปเดินมาเลย อาการตอนนี้ก็ดีไม่มีอะไรผิดปกติเลย

ผ่านมา 10 วันแล้วยังเดินคล่องเดินสะดวกดี กินข้าวก็อร่อยดี จากที่ป่วยมา 2-3 ปี ไม่เคยมีความสุข พอร่างกายเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ก็ยิ้มได้หัวเราะได้ ไม่ได้หัวเราะมาเป็นเวลาเกือบ 2 ปีแล้ว

บทความต้นฉบับ