คนโบราณปลูกฝังความเชื่อว่าเกิดเป็นลูกผู้ชายควรบวชสักครั้งเพราะพ่อแม่เสียชีวิตไปแล้ว จะได้เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์ เรื่องราวเหล่านี้ได้รับการเล่าขานจากรุ่นสู่รุ่นมานานแสนนาน ความจริงเป็นเช่นนั้นหรือไม่
คนสมัยก่อนอาศัยวัฒนธรรมการบวชเป็นพระภิกษุอบรมบ่มเพาะสันดานลูกชายให้อยู่ในจารีตประเพณี ไม่เกเร เป็นคนดีมีคุณภาพ เมื่อลูกดีแล้วพ่อแม่ก็จะนอนตายตาหลับ หมดห่วง เนื่องจากสมัยโบราณวัดคือศูนย์รวมของจิตใจคน และพระสงฆ์คือผู้นำด้านจิตวิญญาณ คนโบราณจะศรัทธาพระสงฆ์ และพระสงฆ์ใช้พระธรรมวินัยในการสั่งสอนคุณธรรมแก่ลูกผู้ชายที่ผ่านการบวช
อีกอุบาย คนโบราณอยากให้พระพุทธศาสนามีผู้สืบทอดพระธรรม คำสั่งสอน ของพระพุทธเจ้าอยู่สืบกันไปนานแสนนาน วัดจะได้มีพระผลัดกันจำพรรษาอยู่คอยทำกิจกรรมต่าง ๆ
สืบสานประเพณีบางอย่างที่ต้องอาศัยวัดเป็นต้นว่า พิธีเวียนเทียน พิธีศพ พิธีแต่งงาน จะต้องอาศัยพระสงฆ์ดำเนินกิจกรรมทั้งสิ้น
แต่การบวชนั้นมีข้อบังคับมากมายอาจทำให้ผู้ชายบางคนไม่อาจบวชครองเพศบรรพชิตได้นานจนต้องสึกออกไป คนโบราณเลยต้องปลูกฝังความเชื่อว่าผู้ชายที่ผ่านการบวชแล้วเป็นคนสุก คนดี เพราะการบวชจะได้รับการสั่งสอนเรื่องคุณธรรม จริยธรรม ดังนั้นพ่อแม่ที่ตนเคารพตายไปแล้วจะได้ไปสวรรค์ ผู้ชายที่ไม่ผ่านการบวชเป็นคนไม่ดี จนกระทั่งบางบ้านที่มีลูกสาวจะไม่ให้ผู้ชายที่ไม่ผ่านการบวชมาสู่ขอลูกสาวตน จนกระทั่งเป็นบรรทัดฐานทางสังคม
อย่างไรก็ตามการบวชมีข้อบังคับมากมาย เป็นการสร้างวินัยที่ดีแก่ผู้ชาย เพราะผู้ชายสมัยก่อนจะต้องรับภาระหนัก บางสมัยจะต้องเป็นทหารออกรบทัพจับศึก ตำแหน่งใหญ่ ๆ ในราชการอาศัยผู้ชายเป็นตัวขับเคลื่อน ว่างจากศึกต้องปลูกข้าวทำมาหากิน รวมทั้งเป็นผู้นำครอบครัว ดังนั้นคนโบราณสร้างอุบายผ่านความเชื่อว่าการบวชคือกระบวนการเปลี่ยนคนสู่คนดี จะสร้างคน และคนผ่านการบวชจะได้สร้างชาติ
