“พระองค์จึงทรงตรัสว่า บุคคลจะล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร หรือ บุคคลจะก้าวล่วงทุกข์ได้เพราะปัญญา”
โลกนี้เต็มไปด้วยปัญหา คนเต็มไปด้วยความทุกข์ ถ้าคนไม่มีสติปัญญาก็จะแยกไม่ออกว่าปัญหากับความทุกข์เป็น คนละส่วนกัน โลกมันไม่เที่ยง มันเคลื่อนไปเรื่อยๆ ปัญหา ก็เกิดขึ้นตลอดเวลา เช่น สุขภาพ เรารักษาเอาไว้ดีแล้ว ไม่นานก็ ป่วยอีก เพราะมันไม่เที่ยง
ใครกำลังเผชิญอยู่กับความทุกข์ หากไม่สามารถจัดการ หรือหลุดพ้นกับความทุกข์นั้นได้ ไม่มีผู้ช่วยเหลือ คิดว่าตัวเองไร้ค่า ไม่มีความหมาย วันนี้มีวิธีพ้นทุกข์ง่าย ๆ ด้วยตัวเองมาฝาก เริ่มต้นจากการหยุดคิดถึงสิ่งร้าย ๆ ที่ทำให้เกิดทุกข์สักพักแล้วทำตาม 10 วิธีดังต่อไปนี้
1. ให้คิดว่าทุกข์ที่เกิดขึ้นนี้เสมือนพายุฝนฟ้าคะนองที่โหมกระหน่ำ แต่อีกไม่นานพายุก็ต้องสงบลง วันที่ฟ้าใสยังรอคอยอยู่
2. โทรศัพท์หาเพื่อนสนิท หรือศูนย์ฮอตไลน์ต่าง ๆ เพื่อพูดคุย เพื่อระบายความทุกข์ และความอัดอั้นตันใจออกมา อย่างน้อย ๆ พวกเขาเหล่านี้ก็เป็นผู้รับฟังที่ดี
3. มองสิ่งที่ดี ๆ ในตัวเอง หลายคนเมื่อมีความทุกข์ จะลืมมองสิ่งดี ๆ ในตัวเอง
4. มองว่าทุกข์ที่เกิดขึ้นเป็นเสมือนประสบการณ์หนึ่งที่จะทำให้ตัวเองเข้มแข็ง แข็งแกร่งขึ้น
5. ขอให้เชื่อว่า ทุกปัญหา ทุกความทุกข์ที่เกิดขึ้นย่อมมีทางออกที่ดีเสมอ
6. เมื่อมีผู้ทำให้เกิดความทุกข์ทั้งทางร่างกาย และจิตใจแล้ว ควรถนอมร่างกายให้ดี อย่าไปทำร้ายร่างกายของตัวเองเพื่อจะได้ใช้ร่างกายนี้สู้กับความทุกข์ และรอรับความสุขที่จะกำลังมา
7. อย่านั่งจับเจ่า จงลุกเดิน ออกกายบริหาร ยืดเส้นยืดสายด้วยท่าง่าย ๆ ที่ทำได้
8. เข้าหาธรรมชาติ ออกไปชื่นชมต้นไม้ ใบไม้ ดอกไม้รอบ ๆ ตัว อย่างน้อย ๆ เราก็ได้เห็นสัจธรรมของใบไม้ที่ถึงแม้จะผลัดใบร่วงหล่นไป ต้นไม้ก็ยังอยู่ได้ และพร้อมที่จะผลิใบใหม่ออกมาเสมอ หรือถ้ามีเวลาลองหาโอกาสไปเที่ยวทะเลดูบ้าง ทะเลกว้างใหญ่ ช่วยขยายใจได้มากทีเดียว
9. เราเกิดมาตัวคนเดียวก็จริง แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่คนเดียวแน่ ๆ ดังนั้นลองมองหาความตื่นเต้นให้ชีวิตบ่อย ๆ ทำในสิ่งที่อยากทำ ยิ้มให้กับตัวเอง และความผิดหวังบ่อย ๆ รวมทั้งหาโอกาสสร้างสรรค์ หรือทำอะไรดี ๆ ต่อผู้อื่น และสังคมเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังดี แล้วกำลังใจ รวมไปถึงความภูมิใจมันจะมาเอง
10. ลองมองหาที่พึ่งทางใจที่ทำให้จิตใจสงบ เช่น สวดมนต์ ไหว้พระ ทำสมาธิดู หรือลองหาหนังสือดี ๆ แนวที่ชอบ หรือคำคมให้กำลังใจมาอ่าน เชื่อว่า ความทุกข์จะค่อย ๆ ทุเลาลง
เมื่อวันใดเห็นว่า “จิตผู้รู้คือตัวทุกข์” นั่นแหละเรียกว่าเรา “รู้ทุกข์” แจ่มแจ้งแล้ว เป็นภาวะที่จะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อเรารู้อริยสัจแจ่มแจ้ง
พระพุทธเจ้าทรงสอนเรื่องทุกขสัจเอาไว้ว่า “สังขิตเตนะ ปัฐจุปาทานักขันธา ทุกขา” โดยสรุปอุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ เป็นตัวทุกข์ ขันธ์ทั้ง ๕ ย่อลงมาก็คือรูปกับนาม เราต้องเห็นรูปกับนามเป็น ตัวทุกข์ เราถึงจะปล่อยวางรูปนามได้ ถ้าปล่อยวางรูปนามได้ ก็พ้นทุกข์ อันเป็นเส้นทางที่ถูกตรงตามหลักมหาสติปัฏฐาน ๔ ซึ่งเป็นหัวใจของการดับทุกข์ และเป็นจุดที่ทำให้ท่านพ้นทุกข์ได้
